ఓ భూమాత ఓ భూమాత

గానం : రీట

సంగీతం : మణిశర్మ

చిత్రం : శుభప్రదం

పల్లవి :

ఓ భూమాత ఓ భూమాత

ఓరిమి చాలమ్మ ఓ భూమాత ||2||

భరించవద్దమ్మా ఇక పాపాత్ముల మోత ఓ భూమాత ||2||

చరణం1 :

మనిషిని మహర్షిగా మలచే మహితాశయ విద్యాలయం

మదించి తిరిగే మహిషాసురులకు నిలయమైతే అది విలయం

భద్రకాళిగా నిద్రలేవగా శత్రులకేలిని చిద్రముచేయగ భ్రమిదవర్ధినిగా

తాండవించగా తరుణమిదే కనుక

చరణం2 :

ఓం నమః శివాయ ఓం నమః శివాయ అని మొదలైనది పసితనం

ఏ విషమ క్షణంలో పశుగణమైనది యవ్వనం

వికృతక్రీడల వింత వినోదం రక్కసి కేకల రణం నినాదం ||2||

మెదడుకు చెడబట్టిన ఉన్మాదం ఏ బడి నేర్పినది ఈ పాటం

ఏం చేస్తున్నది యువత ఏం చూస్తున్నది మానవత ||2||

చరణం3 :

కన్నది తామేనా ఈ కౌరవసంతతిని

తమ పెంపకమేనా ఈ అరాచకత్వమనీ

సత్యం చూడని అంధుడైతే ప్రతి తండ్రి

ప్రశ్నించని గాంధారి ఐతే ప్రతి తల్లి

ఎవ్వరు నడపాలి ఈనాటి యువతరాన్ని

ఎవ్వరు ఆపాలి కిర్రెక్కిన కుర్రతనాన్ని

ఏం రాస్తున్నది ఈ చరిత ఏం కానున్నది మన భవిత

మొన్న కనిపించావు మైమరచిపోయాను

సంగీతం : హేరిస్ జయరాజ్

చిత్రం : సూర్య సన్నాఫ్ కృష్ణన్

పల్లవి :

మొన్న కనిపించావు మైమరచిపోయాను

అందాలతో నన్ను తూట్లు పొడిచేశావే

ఎన్నెన్నినాల్లైన నీజాడ పొడలేక

ఎందెందువెతికానో కాలమే వృధా ఆయెనే

పరువాల నీవెన్నెల కనలేని నావేదన

ఈ పొద్దే నా తోడు వచ్చేయిలా

ఊరంతా చూసేలా అవుదాం జత ||2|| ||2||

చరణం1 :

త్రాసులో నిన్నేపెట్టి తూకానికి పుత్తడిపెడితే

తులాభారం తూగేది ప్రేయసికే

ముఖం చూసి పలికేవేళ తనే ప్రేమ చూసినవేమి

హత్తుకోకపోతానా అందగాడా

నీడవోలె వెంబడివుంటా తోడుగా చెలి

పొగవోలె పరుగున వస్తా తాకనే చెలి

వేడుకలు కలలు నూరు వింతవూ చెలి

చరణం2 :

కడలినేల పొంగే అందం అలలు వచ్చి తాకే తీరం

మనసు జిల్లుమంటో౦దీ ఈ వేళలో

తలవాల్చి ఎడమిచ్చావే వేళ్ళు వేళ్ళు కలిపేశావే

పెదవికి పెదవే దూరమెందుకే

పగటికలలు కన్నా నిన్ను కునుకులేకనే

హృదయమంత నిన్నే కన్నా దరికిరాకనే

నువ్వులేక నాకు లేదు లోకమన్నది

వస్తాడు నా రాజు ఈ రోజు

గానం : పి సుశీల

సంగీతం : ఆదినారాయణరావు

రచన : సి నారాయణరెడ్డి

చిత్రం : అల్లూరి సీతారామరాజు

పల్లవి :

వస్తాడు నా రాజు ఈరోజు

రానే వస్తాడు నెలరాజు ఈరోజు

కార్తీక పున్నమి వేళలోన

కలికి వెన్నెల కెరటాలపైన

తేలి వస్తాడు నారాజు ఈరోజు

చరణం1 :

వేలతారకల నయనాలతో నీలాకాశం తిలకించేను

ఆతని చల్లని అడుగుల సవ్వడి వీచేగాలి వినిపించేను

ఆతని పావన పాదధూళికై అవని అణువణువు కలవరించేను

అతని రాకకై అంతరంగమే పాలసంద్రమై పరవశించేను

చరణం2 :

వెన్నెలలెంతగా విరిసినగానీ చంద్రుణ్ణి విడిపోలేవు

కెరటాలెంతగా పొంగినగానీ కడలిని విడిపోలేవు

కలిసిన ఆత్మల అనుబంధాలు ఏ జన్మకు విడిపోలేవులే

తనువులు వేరైనా దారులు వేరైనా ఆ బంధాలే నిలిచేనులే